Heerlen

Heerlen heeft ervaringmet'sleuteldossiers' die vlak voor de verkiezingen door de raad worden gejast. De beslissing over het prestigieuze Stadspark Oranje Naussau en de bijbehorende koop van grond voor miljoenen euros werd bijvoorbeeld op de dag vr de verkiezingen van 2002 door de 'oude' gemeenteraad geduwd. Er is inmiddels nog geenpaal de grond in gegaan opdeze miljoenenverslindende 'gebakken lucht'.Wat te denken van de ontwikkelingen rondom het Q-park-dossier:

Het volgende artikel stond in het LD van vrijdag 6 januari 2006:

Q-Park en Heerlen: dossier van grote misrekeningen Heerlen

De beoogde verkoop van zijn parkeergarages aan Q-Park levert Heerlen door gestuntel tot nu toe geen miljoenen, maar alleen hoofdpijn op. Het moet dinsdag in de kamer van burgemeester Toine Gresel hebben gestormd tijdens de collegevergadering. CDA-wethouder financin Frans Hol biecht wel heel erg laat op dat hij raadslid Rein Hummel (Leefbaar Heerlen) op 20 oktober 2005 voorzien heeft van een vertrouwelijke brief van burgemeester en wethouders. Een brief gericht aan Q-Park over de verkoop van het gemeentelijk parkeergaragebezit.

Hol blijkt daarmee het 'lek' te zijn dat de burgemeester - op dringend verzoek van alle fractievoorzitters - moet opsporen. Gresel wierp Hummel op 19 december namens B en W juist voor de voeten, dat hij de door hem geopenbaarde brief aan Q-Park van 19 juli al in zijn bezit had nog voordat hij hem officieel kreeg.

Dat klopt. Alleen: het 'lek' naar Hummel blijkt zich in de boezem van het college zelf te bevinden, het is geen ambtenaar of een externe partij. Hol zet zichzelf en het college voor schut en moet publiekelijk door het stof.

Wat heeft Hol bezield? De ambitieuze 'superwethouder' verklaart dat hij Hummel, voorzitter van de raadscommissie stadsontwikkeling, er via de brief van wilde overtuigen dat het college in de onderhandelingen met Q-Park juist opereert. Maar dat had hij toch ook mondeling kunnen doen?

B en W verwijten Hummel dat hij vervolgens de gehele correspondentie met Q-Park voortijdig naar buiten heeft gebracht. Daardoor zou de gemeentelijke onderhandelingspositie zijn geschaad.

Hummel ontkent dat, maar ook bij zijn rol worden grote vraagtekens geplaatst. Met name de linkse partijen in de raad beweren dat Hummel al te zeer als belangenbehartiger van bedrijven als bijvoorbeeld Sigrano, projectontwikkelaar 3W en bouwbedrijf Jongen optreedt.

Hummel maakte het dossier Q-Park begin december openbaar. Hij zei stellig te verwachten dat er al in de commissievergadering van 8 december over de parking-deal gesproken kon worden.

Deze bewering is niet erg geloofwaardig. Topambtenaar Rob Hupkes schrijft op 30 november in een memo aan commissievoorzitter Hummel dat het bod van Q-Park nog wordt doorgerekend. Het streven van het college was medio december tot een besluit te komen. De ervaren Hummel kon dus weten dat 8 december niet haalbaar was.

Waarom dan toch de (prijs)gevoelige correspondentie gepubliceerd? Waarschijnlijk omdat Hummel het van groot belang acht dat de verkoop voor de raadsverkiezingen van 7 maart wordt bezegeld. ,,Het bod van Q-Park ligt er over een jaar misschien niet meer.'' Maar in zijn haast lijkt ook Hummel een grote misrekening te hebben gemaakt. De openbaarmaking van de brieven heeft de onderhandelingen juist vertraagd. In de gemeenteraad is ook flinke weerstand gegroeid tegen het vroeg uitgelekte bod van Q-Park: maximaal vijftien miljoen euro, waarvan vijf miljoen aan investeringen. In Amsterdam betaalde het bedrijf onlangs 105 miljoen euro voor een parkeergarage.

Verder zijn door Q-Park gestelde eisen slecht gevallen. Het bedrijf wil grote invloed op de ontwikkelingen in de stad. Het straatparkeren in het centrum moet duurder worden dan het stallen van het 'blik' in de parkings, zoals in Maastricht en Sittard-Geleen. Misschien is het ook daarom wel juist goed dat niet de huidige, maar de nieuwe gemeenteraad in rust over de hele zaak beslist. Dan hebben alle misrekeningen toch nog wat opgeleverd.