Heerlen

Nog enkele uren en de stemlokalen voor de Gemeenteraadsverkiezingen van 2006 zullen hun deuren openen.

De kiezer is aan zet!

Nog 1 keer dan: waarom SP?

Investeer in mensen! Steeds weer denken Heerlense bestuurders dat ze de problemen van Heerlen op kunnen lossen door vele miljoenen te stoppen in beton, asfalt en prestigeprojecten. Tientallen miljoenen gaan naar nieuwe wegen en naar allerhande kostenverslindende projecten waardoor de echte problemen blijven liggen. Besloten is dat alleen al de gemeente Heerlen ruim 20 miljoen moet bijdragen in de aanleg van een buitenring, die als provinciale weg door de provincie betaald hoort te worden. Terwijl de bouw van het Maankwartier nog moet starten, wordt met projectontwikkelaars al weer een nieuw centrumplan ontwikkeld. Bedrijventerreinen in Heerlen liggen leeg en toch wordt al weer gedacht aan de aanleg van nieuwe bedrijventerreinen in Parkstad. Asfalt en beton domineren de politieke agenda.
Tegelijkertijd bezuinigt de huidige coalitie miljoenen op sociaal beleid, maatschappelijk werk, gemeentelijke gezondheidszorg, integratiebeleid, peuterspeelzalen. Door snoeiharde bezuinigingen op het armoedebeleid wordt Heerlen van een voorloper op sociaal gebied een stad die wat betreft solidariteit met de armsten, ergens achteraan bungelt.
Wat de SP betreft moet het roer om. Heerlen hoeft geen wereldstad te worden. Wij willen investeren in datgene wat de mensen die hier wonen nodig hebben. In werkgelegenheid op de industrieterreinen die nu leeg staan. In voorzieningen waar de mensen in de stad wat aan hebben. In een sociale stad.

Heerlen: een sociale stad
Onze stad is de gevolgen van de mijnsluiting nog steeds niet helemaal te boven. Er wonen dan ook veel mensen die het moeilijk hebben, die te maken hebben met langdurige armoede, met een laag opleidingsniveau, met een slechte gezondheid. Daarnaast is er sprake van een forse toename van ouderen, de zogenaamde vergrijzing. Daarom wil de SP investeren in mensen. Dat wil zeggen dat er prioriteit moet zijn voor sociaal beleid, onderwijs, veiligheid en cultuur. Ook een goed armoedebeleid is onontbeerlijk. Armoede in dit rijke land is immers een schande. We moeten voorkomen dat ouderen thuis vereenzamen. We moeten voorkomen dat het sociale klimaat in onze buurten verslechtert. Daar zijn buurt- en gemeenschapshuizen voor nodig waar mensen elkaar kunnen ontmoeten en, indien nodig, ondersteuning vinden. Het ontstaan van sociale achterstanden moet worden voorkomen door een goed preventief beleid. Daarom moeten we investeren in onze jeugd. Ook voor hen moet Heerlen een aantrekkelijke stad worden met voorzieningen die ontmoetingen tussen jongeren mogelijk maken en tegelijk een stad met perspectief voor jonge mensen die in onze stad willen wonen en werken.

Een goed sociaal beleid kan er ook toe bijdragen dat de voedingsbodem voor asociaal gedrag, overlast en criminaliteit wordt teruggedrongen. Maar alleen daarmee zijn we er natuurlijk niet. Ook rechtstreekse aanpak van onveiligheid is nodig. Operatie Hartslag laat zien hoe de combinatie van sociaal beleid en openbare orde-maatregelen, samenwerking tussen alle betrokkenen, succes kan hebben. Dat prille succes dient vastgehouden en uitgebreid te worden naar de wijken in Heerlen. Het volwaardig behoud van de stadswachten is daarvoor een voorwaarde.

Meer zeggenschap voor de inwoners van de stad
Er is een vertrouwenscrisis tussen bestuur en burgers in Heerlen. Beloftes en gewekte verwachtingen worden vaak niet waar gemaakt. Plannen worden met veel poeha aangekondigd om daarna een stille dood te sterven.
De vertrouwenscrisis tussen gemeente en inwoners wordt versterkt doordat plannen binnen de muren van het stadhuis worden uitgedacht. In plaats van belanghebbenden er vroegtijdig bij te betrekken worden plannen vaak als voldongen feiten naar buiten gebracht. Dat is niet meer van deze tijd. Bovendien hebben belanghebbenden vaak goede ideen over de aanpak van zaken. Zij kennen immers de praktijk. De bewoners van deze stad moeten in een vroeg stadium mee kunnen werken aan de ontwikkeling van plannen in hun buurt of in de stad.
De gemeente is er voor de inwoners van de stad en niet omgekeerd.

Integer stadsbestuur
Het gebrek aan vertrouwen in het stadsbestuur van Heerlen heeft ook alles te maken met de gang van zaken in de afgelopen periode:
- Hoewel de Valkenburgerweg tot twee keer toe werd aangewezen als de beste plek voor opvang van dak- en thuisloze verslaafden, koos het stadsbestuur plotseling voor de Klomp. De partij Leefbaar Heerlen, die zich verzette tegen elke opvang in de stad, maakte opeens de keuze voor De Klomp mogelijk. Vervolgens kreeg deze partij als dank een wethouderszetel aangeboden, hetgeen overigens na een voorstel van de SP onmogelijk werd gemaakt.
- De Stadspartij was altijd voor behoud van de mijnsteenberg van de ON IV. Opeens was zij voor afgraving nadat een van haar fractieleden betaalde opdrachten van Sigrano kreeg.
- Het College besloot tot een bezuinigingspakket van 5,7 miljoen op vooral sociaal beleid, maar weigerde aan belanghebbenden uit te leggen waarom die keuzes gemaakt werden.
- Terwijl er al zoveel geld naar stenen en beton gaat krijgt Heerlen plotseling ook nog een nieuw centrumplan. Niet omdat de stad dit een van haar grootste prioriteiten vindt, maar omdat projectontwikkelaars dat vinden. Met hulp van raadsleden van Leefbaar Heerlen en CDA zijn zij het gemeentehuis binnen geloodst.
De SP vindt dat het anders moet.
Een stadsbestuur, zijn leden en zijn vertegenwoordigers moeten elke schijn van belangenverstrengeling voorkomen en zich aan afspraken houden.
Het stadsbestuur is er voor de mensen van de stad en niet omgekeerd.
Eerherstel voor het mijnverleden
Voor zon kleine stad hebben we een fantastische geschiedenis: het enige Romeinse badhuis in Nederland, een van de mooiste middeleeuwse kastelen van Nederland n het centrum van de mijnstreek. Maar wat doen we er weinig mee! De SP wil dat het Thermenmuseum opgeknapt wordt en de presentatie van de collectie verbeterd en verlevendigd wordt met nieuwe technieken. We moeten trots zijn op ons thermenmuseum. Datzelfde geldt voor onze mijngeschiedenis. Ons mijnverleden is letterlijk en figuurlijk gesloopt. Slechts weinig restanten van de mijngebouwen bleven behouden. Het stof in de longen van de oud-mijnwerkers werd ontkend. De Oostelijke Mijnstreek mocht niet meer zo heten en kreeg de nietszeggende naam Parkstad. De SP pleit voor eerherstel voor het mijnverleden van Heerlen. Dat kan door de oud-mijnwerkers die aan de slag zijn om een mijncentrum op te bouwen te ondersteunen, en alles op alles te zetten om de mijnsteenberg van de ON IV te behouden. Het mijnwaterproject past in dat eerherstel voor het verleden, en loopt bovendien vooruit op een toekomst met tekorten en stijgende prijzen van energie.

Sterke buurten en een gezellig stadscentrum
In veel buurten zijn mensen aan de slag om wat van hun buurt te maken. De laatste jaren werd er extra geld vrij gemaakt voor de buurten. Er kwamen ambtenaren Buurtgericht Werken voor het contact met de buurten en er kwamen weer jongerenwerkers en opbouwwerkers. De SP vindt dat er ingezet moet blijven op sterke buurten met goede voorzieningen. Op
dit moment gaat alle aandacht vooral naar het stadscentrum van Heerlen. Hoewel er afgelopen jaren miljoenen genvesteerd zijn, wordt niemand echt vrolijk van ons stadscentrum. Dat heeft natuurlijk te maken met het gebrek aan eigenheid, met saaiheid, leegstand en verloedering. Zelfs mooie plekjes komen onvoldoende tot hun recht. Zo is de vloerbedekking van de Bongerd, met Chinese stenen, een van de lelijkste van de stad. Dat er wat moet gebeuren staat buiten kijf. Maar Heerlen kan weer niet kiezen. In vier jaar tijd zijn er drie nieuwe centrumplannen ontwikkeld: Stadspark Oranje Nassau, het Maankwartier en Vliegwiel. Het laatste plan Vliegwiel kent bijna niemand, maar een meerderheid van het Heerlense gemeentebestuur heeft hier voor wel al een overeenkomst gesloten met projectontwikkelaars.
De SP vindt dat de mensen van onze stad mee moeten praten over het stadscentrum en de investeringen die daar nodig zijn. Zij moeten graag in het centrum verblijven. Ons stadscentrum moet bruisend, veilig en gezellig worden. Daarom wil de SP een mooi plein voor het station, gezellige terrassen en een opgeknapte Royal, de prachtige 75 jaar oude bioscoop. Meer groen, meer bankjes en meer aardige plekken waar ouderen of ouders met kinderen even kunnen verblijven. Een levendige binnenstad krijg je vooral door voorzieningen die mensen willen bezoeken. Zo is en blijft een centrumzwembad een belangrijke voorziening voor de SP.

De SP en het College van Burgemeester en Wethouder
In 2002 trad de SP toe tot het College van B&W in Heerlen. Dit College werd gevormd door CDA, SP, Stadspartij en de PvdA. Riet de Wit en Peter van Zutphen werden de eerste SP-wethouders in Heerlen. In alle bescheidenheid kan geconcludeerd worden dat deelname van de SP aan het College tot resultaten op een aantal terreinen heeft geleid. Er werd een visie ontwikkeld om meer te investeren in mensen. Het ouderenbeleid maakte een slag voorwaarts, er kwam extra geld voor jeugdwerk en om taalachterstanden bij jonge kinderen weg te werken, er kwam financile ondersteuning voor gemeenschapshuizen, de ingeslagen weg naar buurtgericht werken werd verder ontwikkeld, er was een goed armoedebeleid, het mijnwaterproject kreeg Europese subsidie zodat het tot uitvoering kan komen, enz.
Riet de Wit was verantwoordelijk voor een van de twee poten van Operatie Hartslag: verslavingszorg. De SP stelde als voorwaarde dat de coalitiepartijen haar zouden steunen bij het realiseren van opvangplekken. Die steun werd toegezegd. Het beleid was succesvol. Er kwamen zorgpassen voor verslaafden, vierentwintiguursopvang, werkprojecten, uitbreiding van veldwerk, een tweede zorgpension. De vooruitgang van Operatie Hartslag werd steeds beter zichtbaar in het centrum van de stad.
Na uitvoerig onderzoek naar een definitieve plek voor de dag- en nachtopvang voor dak- en thuislozen, waarvoor de gemeenteraad de voorwaarden vastlegde, kwam de Valkenburgerweg uit de bus als meest geschikte plek. De twee CDA-wethouders wilden deze plek niet steunen omdat zij hun goede relatie met projectontwikkelaars van een bouwterrein aan de Valkenburgerweg niet op het spel wilden zetten. Uiteindelijk wilde ook een meerderheid van de gemeenteraad zijn verantwoordelijkheid niet nemen en stemde niet in met de Valkenburgerweg. Dat was voor de SP een cruciaal punt. Alle voorgaande wethouders verslavingszorg liepen steeds stuk op het realiseren van opvangplekken omdat coalitiepartijen zich niet aan afspraken hielden. Er was sprake van een vertrouwensbreuk in de coalitie. Ook na onderzoek van een extern bureau, dat weer de Valkenburgerweg aan wees als de gunstigste plek, durfde de gemeenteraad de knoop niet door te hakken. De SP-wethouders traden af op 13 juli 2004.

Tenslotte
In de twee jaar dat de SP in het College zat, heeft zij laten zien dat zij doortastend kan besturen. Toen een raadsmeerderheid een dergelijke doortastende houding onmogelijk maakte voor het vestigen van opvang voor dak- en thuislozen, had de SP ook het lef een streep te zetten en op te stappen.
In dit programma vindt u onze visie. Wij zullen ons uiterste best doen om in de lijn van dit programma te werken aan onze stad: in een college om de stad te besturen of in de oppositie.