Heerlen

De tot nu toe gemaakte afspraken in de Heerlense coalitieonderhandelingen zijn in vele opzichten een hele ommezwaai. Het terugdraaien vanbezuinigingen op armoedebeleid en welzijn en het "parkeren" van de "operatie Vliegwiel" zijn opmerkelijke voorbeelden van een duidelijke koerswending, overeenkomstig de duidelijke uitspraak van de kiezers.

Maar het verschil zit hem ook in de "kleine" dingen. Zo kent Heerlen, net zoals vrijwel alle andere gemeenten, een vaste onkostenvergoeding voor wethouders. Deze bedraagt in Heerlen E 579,60 bruto per maand per wethouder bovenop het toch al zeer ruime salaris. Als daar dan echte onkosten tegenover zouden staan kon je nog zeggen dat dat redelijk is. Maar het punt is dat wethouders ook nog eens zeer goed ondersteund worden, ook op het gebied van mobiele telefoon, reiskostenvergoedingen enzovoorts. Echteeigen onkosten zijn er dan ook niet of nauwelijks.

De nieuwe coalitiepartijen vinden het niet redelijk om dan toch deze onkostenvergoeding te verstrekken zonder dat er onkosten zijn, en hebben besloten deze geheel te schrappen.

Een kwestie van eerlijkheid. Eneen kwestie van ook in eigen vlees durven snijden op het moment dat je aan anderen in de stad zegt dat ze het zuinig aan moeten doen. En het levert de gemeente bij 6 wethouders ook nog eens jaarlijks E 42.000 op die nu op een nuttiger manier besteed kunnen worden.