Heerlen

De SP kent in Heerlen 3 wethouders: Peter van Zutphen, Riet de Wit en Cor Duijf. Elke week verschijnt er van de hand van n van die rode bestuurders een column. SPers als bestuurders, hoe gaat dat er aan toe?

Goed idee om ook de wethouders eens te vragen via een column te laten weten waar ze mee bezig zijn. Jammer alleen dat het weer tijd kost en die heb ik niet/nauwelijks. Ik houd geen dagboek bij en heb dus niets klaar liggen. Ik moet er apart voor gaan zitten en dat kost tijd. Vandaag was ik op het stadhuis aan dit stukje begonnen. Ik had wat tijd over omdat een afspraak was gecancelled. Helaas had ik tussentijds niets opgeslagen, werd even afgeleid en met een druk, per ongeluk, op de verkeerde toets was ik alle tekst kwijt. Heb je al geen tijd en dan gebeurt dit. Mijn vloek moet tot ver in het stadskantoor te horen zijn geweest. Enfin dan beginnen we dus maar weer opnieuw.

Ik wil ook absoluut niet klagen. Het wethoudersschap is een geweldige job. De mooiste die ik ooit heb gehad en ik heb er heel veel gehad. Het is een baan vol dynamiek, met veel afwisseling, een grote diversiteit in zaken en grote verschillen in belangen. Met heel veel contacten met allerlei mensen en instanties. En allemaal belangrijk natuurlijk. Ook heb ik nog nooit zoveel vrienden gehad als nu, sinds ik wethouder ben. Maar het is een geweldige job, die wel heel veel tijd kost. God zij dank heb ik de steun van mijn vrouw. Het zijn soms lange dagen met veel stress en grote hectiek. Ik vraag me iedere dag wel een keer af wat me nou eigenlijk is overkomen. Een paar maanden geleden zat ik nog lekker in de VUT en nou heb ik me toch af en toe wat aan mijn fiets hangen. Wat is er eigenlijk gebeurd?
Ik denk dat alle wethouders op het ogenblik nog steeds wel het gevoel hebben dat ze geleefd worden en bijna geen controle hebben over hun agenda. De oorzaken zijn divers. We zijn allemaal nieuw en moeten ons nog inwerken in nieuwe portefeuilles. Voor mij geldt dat al helemaal. Ik heb geen achtergrond en ervaring in de politiek, ken de mensen niet en ben ook niet vertrouwd met de gebruiken op het stadhuis, de pers, het protocol, de ,,looppaden' en wat weet ik niet allemaal nog meer. En dan die enorme stapels papier waar je ieder dag doorheen moet. En niet te vergeten de terreur van de E-mail. Maar ik zeg het: een prachtige job. Echt waar. Ik verveel me geen moment, iedere dag brengt weer wat nieuws en ik maak werkelijk bijzondere dingen mee. En langzaam aan komt er schot in de zaak. Ik moet wel nog veel leren, maar gelukkig kan ik rekenen op de steun van Riet en Peter. Alleen.die hebben ook weinig tijd. Prachtmensen allebei.
Deze column zou ik zonder moeite helemaal kunnen wijden aan hen beiden. Daar moeten we zuinig op zijn en koesteren. Trouwens de andere collega-wethouders zijn ook prima mensen. We zijn een goed en collegiaal team. De sfeer is uitstekend en dat is prettig werken. We zitten natuurlijk ook nog met een aantal moeilijke dossiers uit de vorige raadsperiode waar grote belangen van velen mee zijn gemoeid en met cruciale gevolgen voor onze stad. Hoge prioriteit en dus veel aandacht en publiciteit. Dat geeft druk en zet de boel onder spanning. Zoals Arcus bijv. en de huisvesting van HeeArt om maar eens wat te noemen. Bizar daarbij is dan ook nog dat wij de ellende niet hebben veroorzaakt, maar nu wel oplossingen moeten verzinnen vanuit een soms onmogelijke uitgangspositie. Maar dat gaat wel een keer voorbij.

Ook de ziekte en tijdelijke uitval van collega-wethouder Karel en de burgemeester zorgen voor extra werk. Hun portefeuilles moeten worden verdeeld en ik heb er Cultuur bij gekregen. Vind ik nog mooi werk ook, maar wel weer allemaal nieuw en heel intensief.

Daarnaast zitten we nu in de periode dat we het coalitieprogramma moeten vertalen in concrete plannen, onze prioriteiten moeten bepalen en dus in feite besluiten waar we de komende jaren het geld aan gaan besteden. Onze ambities zijn hoog en zoals iedereen weet ligt het geld niet op straat, zeker in Heerlen niet. Er is nog zoveel te doen en heel bijzonder vind ik, dat Heerlen me steeds meer aan het hart gaat. Dat ik blij ben en me bevoorrecht voel dat ik mijn steentje kan bijdragen. Heb ik vroeger nooit zo gevoeld. Ik kijk ook anders naar de stad als ik over straat loop, ik zie meer. Ben me ook meer bewust dat ik hier woon en werk en dat het er goed leven is. Heb ik vroeger niet zo gehad. Natuurlijk hebben we problemen maar we zouden wat meer onze zegeningen moeten tellen en wat minder moeten doemdenken.

Gelukkig zijn er velen die optimistisch zijn over de toekomst van Heerlen. Kansen
en perspectief genoeg, maar het gaat niet vanzelf. Hard werken, elkaar
steunen, handen aan de schop en vooruit kijken. Ik zie het beeld voor me van zon oude poster uit het vroegere communistische Rusland. En veel, heel veel tomaten. Echt waar. Het kan beter en het zal beter. We hebben goede plannen voor Heerlen, zijn allemaal goed gemotiveerd en we kunnen op een grote en betrouwbare achterban rekenen, die altijd actief in de weer is. Dat is belangrijk en geeft vertrouwen.

Zie hier een korte schets van mijn eerste indrukken van het werken in de politiek in het algemeen en als wethouder in het bijzonder. Stimulerend en heel bijzonder. Dankbaar werk ook. Inmiddels zijn we voor een tijdje in wat rustiger vaarwater terecht gekomen; het zomerreces is aangebroken en velen gaan met vakantie.

Ik wens ook iedereen een prettige vakantie, geniet ervan en tot een volgende keer.

Groet,

Cor Duijf