Heerlen

De SP kent in Heerlen 3 wethouders: Peter van Zutphen, Riet de Wit en Cor Duijf. Elke week verschijnt er van de hand van n van die rode bestuurders een column. SPers als bestuurders, hoe gaat dat er aan toe?.

Tot slot nog iets over de reacties op de verkiezingsuitslag in sommige media en van andere politieke partijen. Die doen het opeens voorkomen alsof de SP een partij is van benepen conservatieve provincialen, terwijl de verliezende partijen VVD en PvdA progressief zouden zijn met een open blik op de wereld (zie bijvoorbeeld de website van de Heerlense PvdA-er Frans Timmermans). Als ik met mijn bijna 35 jaar SP-ervaring zou denken dat de wereld ophoudt bij de Nederlandse grens, hoe kan het dan dat ik als 16-jarige jongen in 1972 al actie voerde tegen de toenmalige koloniale NAVO-oorlogen in Angola en Mozambique, en me de schoenen van de voeten liep voor solidariteit met de Vietnamezen met hun toenmalige bevrijdingsstrijd? En hoe progressief is het om de volksgezondheid op de vrije markt te gooien? Ben ik dan conservatief als ik als wethouder probeer de gevolgen daarvan zoveel mogelijk binnen de perken te houden?
Peter van Zutphen, SP-wethouder in Heerlen

De week er na.

Met een vooruitziende blik had ik de ochtend na de verkiezingen de eerste twee uur vrij genomen. Omdat dat een donderdag was, en mijn vriendin dan al om 7 uur begint met werken, moest ik toch vroeg uit bed om de kinderen te verzorgen en naar school en crche te brengen. Daarna nog even tijd om de kranten door te bladeren en nog eens na te genieten van de uitslag.

Maar vervolgens begon weer gewoon de drukte van het wethoudersbestaan die er toe neigt je te laten vergeten welk verbluffend resultaat we in Nederland en zeer zeker ook in Heerlen hebben behaald. De voortdurende felicitaties van alle kanten herinnerden me vervolgens gelukkig weer telkens daar aan.

Zelfs de NOS bracht op de verkiezingsavond het bericht dat Heerlen het hoogste percentage SP-stemmers had van het hele land, en uit de reacties die ik krijg blijkt dat dit ook door mensen van buiten de SP mede wordt gezien als een beloning van de kiezer over de manier waarop we het in Heerlen sedert de gemeenteraadsverkiezingen gedaan hebben. In maart deden we het bij de raadsverkiezingen al zo goed (ruim 11.600 stemmen) en nu zijn daar met ruim 16.600 nog eens 5.000 SP-stemmende Heerlenaren bij gekomen.

Het toch al aanwezige grote vertrouwen hebben we na ons aantreden als wethouder blijkbaar kunnen vasthouden en zelfs versterkt. Ontzettend fijn.

Dat vertrouwen voel ik bij veel gesprekken met burgers. Maar ook de vele instellingen met wie ik als welzijnswethouder te maken heb zijn volgens mij blij dat ze met SP-wethouders gesprekspartners hebben waarmee je weet waar je aan toe bent, die ergens voor staan en daar ook voor uitkomen. Hetzelfde geldt ook heel breed in het ambtelijk apparaat. Los van politieke voorkeuren die iedereen heeft wordt het op prijs gesteld dat bestuurders een visie hebben en daar ook aan vasthouden, en niet zoals dat vroeger zo vaak was met alle winden meewaaiden en telkens weer wat anders wilden.

Tegelijkertijd houden we voortdurend in ons achterhoofd dat we dit vertrouwen dat we langzaam maar zeker hebben opgebouwd heel snel kunnen verliezen als we op het pluche zittend onze idealen zouden verkwanselen. De uitslag van 22 november bewijst dat dit tot nu toe zeker niet gebeurd is, en zo moet het ook blijven.

Makkelijk is dat niet altijd. Ik was donderdag op bezoek in de mooie huisvesting van ouderenbond ANBO in Hoensbroek. Zij zijn altijd buren geweest van het jongerenhonk Oase. Heel lang is dat met wederzijds geven en nemen goed gegaan. Maar nu hebben de ouderen serieuze klachten over het gedrag van sommige jongeren, die ook door de leiding van de Oase bevestigd worden. Die klachten komen mede voort uit het feit dat zogenaamd lastige jongeren van elders naar de Oase zijn gestuurd, maar het kippenhok waar de Oase in zit is veel te klein om ze allemaal binnen te kunnen laten. Daardoor moeten ze wel buiten staan, ook voor de deur van de ANBO, met de huidige problemen vandien.

Samen met Riet de Wit, die over jongerenbeleid gaat, moeten we nu een oplossing vinden voor zowel de jongeren als de ouderen. Het zou mooi zijn als dat kan door de huisvesting voor de jongeren te vergroten, zodat ze ook allemaal binnen kunnen, en we zoeken nu naar een mogelijkheid dat te realiseren.

Een belangrijk punt afgelopen week was ook de invoering van een collectieve ziektekostenverzekering voor de minima in Heerlen. Vorig jaar, toen de SP nog in de oppositie zit en Frans Hol de baas was over het sociale beleid was dat nog een heftig omstreden punt in de Heerlense politiek. Hol verzette zich op alle mogelijke manieren tegen die invoering, en moest op het allerlaatste moment door de Raad gedwongen worden alsnog iets te doen. Nu komt die regeling er gewoon, samen met de andere 19 Zuid Limburgse gemeenten kunnen we een goed en relatief goedkoop pakket van het IZA aanbieden. Tegelijkertijd weet ik maar al te goed dat de maandelijkse premie een enorme rib uit het lijf is van iemand met een minimuminkomen. Daarom heb ik het College voorgesteld nog eens een extra bedrag van die premie af te trekken. Dit kan betaald worden uit de besparing voor de gemeente door deze goede nieuwe verzekering waarmee ook brillen en tandartskosten worden vergoed. Die hoeven we dan als gemeente niet meer uit de bijzondere te betalen, en met dat geld kunnen we nog eens een beetje van de premie afdoen.

Maar het blijft behelpen met dat belachelijke systeem rond de zorgverzekering. De landelijke vereniging van daklozen houdt een toer met een bus door Nederland over het probleem dat veel mensen uit deze groep de komende tijd onverzekerd dreigen te raken als de premieachterstanden te groot worden. De bus stond ook bij de verslaafdenopvang op de Klompstraat om hen te informeren over wat ze moesten doen om verzekerd te blijven. Ik ben ook met de mensen van de bus en van De Klomp gaan praten. Ze waren in ieder geval blij dat de gemeente via de collectieve verzekering en een extra korting doet wat ze kan om onverzekerd zijn te voorkomen.

Tot slot nog iets over de reacties op de verkiezingsuitslag in sommige media en van andere politieke partijen. Die doen het opeens voorkomen alsof de SP een partij is van benepen conservatieve provincialen, terwijl de verliezende partijen VVD en PvdA progressief zouden zijn met een open blik op de wereld (zie bijvoorbeeld de website van de Heerlense PvdA-er Frans Timmermans). Als ik met mijn bijna 35 jaar SP-ervaring zou denken dat de wereld ophoudt bij de Nederlandse grens, hoe kan het dan dat ik als 16-jarige jongen in 1972 al actie voerde tegen de toenmalige koloniale NAVO-oorlogen in Angola en Mozambique, en me de schoenen van de voeten liep voor solidariteit met de Vietnamezen met hun toenmalige bevrijdingsstrijd? En hoe progressief is het om de volksgezondheid op de vrije markt te gooien? Ben ik dan conservatief als ik als wethouder probeer de gevolgen daarvan zoveel mogelijk binnen de perken te houden?