h

Europese Grondwet in 2007

7 januari 2007

Europese Grondwet in 2007

Van de weblog van Jan Marijnissen:

Vanaf 1 januari is het Europees voorzitterschap in handen van Duitsland. De Duitse regering onder leiding van Angela Merkel heeft het succes van dat halfjaarlijkse voorzitterschap verbonden aan het welslagen van een nieuwe poging om de Europese Grondwet tot leven te wekken. Oppassen dus!

De Duitse regering en het parlement zijn fervente voorstanders van de Europese Grondwet. Zoals bekend hebben de Fransen en de Nederlanders de Grondwet bij referendum afgestemd.

In het NOS-journaal van vanavond was te zien dat de Duitse wens ook Nederlandse politici niet is ontgaan. Zij zien hun kans schoon. PvdA-kamerlid Timmermans, zelf groot voorstander van de Europese Grondwet, liet weten dat de Grondwet wel dunner moet worden.

Dunner? Hoezo dunner? De Grondwet wil van Europa een superstaat maken met de nationale staten als provincies. Europa is op de eerste plaats een neoliberaal project geworden. Drom waren de Fransen en Nederlanders - die in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Belgen en de Duitsers wl het voorrecht hadden zich uit te spreken - tgen. In beide landen waren net als in Duitsland het parlement en de regering eensgezind vr, zoals overal het establishment voor was en nog steeds is. Tegen politici als Timmermans zou ik willen zeggen: Of het boekwerk nu dik of dun is, deed er niet toe en doet er ook nu niet toe. Het gaat om de essentie van de Grondwet, niet om de omvang.

Men wil nu proberen hetzelfde te bereiken door niet langer te spreken over een Grondwet (officieel: Grondwettelijk Verdrag), maar over een Verdrag. Daar zou dan geen referendum over gehouden hoeven te worden. Zo denkt men de kiezers te kunnen passeren zonder de uitkomst van het referendum te negeren.

De positie van de SP in deze kwestie is steeds kraakhelder geweest. Samenwerking in Europa moet. Daarbij moet het gaan om de belangen van de mensen en niet altijd alleen om de belangen van de profiteurs van de markt. En de uitkomsten van het democratisch proces in de deelnemende landen moeten worden gerespecteerd. We hebben geen enkele behoefte aan een superstaat die bepaalt hoe wij hier leven, onze zorg inrichten, onderwijs geven en ons openbaar vervoer organiseren.

U bent hier