Heerlen

De SP kent in Heerlen 3 wethouders: Peter van Zutphen, Riet de Wit en Cor Duijf. Elke week verschijnt er van de hand van n van die rode bestuurders een column. SPers als bestuurders, hoe gaat dat er aan toe?.

Parkstedeling
Tijdens een bijeenkomst op het gemeentehuis hoor ik van een journalist dat ik Parkstedeling van het jaar 2006 ben geworden. Eerlijk gezegd was mij geheel ontgaan dat er zon verkiezing was. Ik denk: Jee, wat moet ik hier nou mee? De journalist wil dat ik commentaar geef. Ik probeer snel na te denken, maar dat levert niet veel op. Ik denk eigenlijk: Ik ben geen Parkstedeling, ik ben een kind van de Oostelijke Mijnstreek.

En opeens realiseer ik me dat mensen zo maar, zonder dat het moet omdat er verkiezingen zijn, op mij gestemd hebben. Terwijl er toch echt niet veel bijzonders aan mij is. Dat ontroert me: zoveel steun, zoveel vertrouwen. De dag er op word ik door heel veel mensen gefeliciteerd. Bij een bezoek aan een Heerlens bedrijf staan er zelfs bloemen klaar. Diezelfde ochtend hebben wij ook vergadering van het Parkstad Limburg Bestuur. Allemaal mannen, behalve Miriam Clermonts, de nieuwe burgemeester van Onderbanken, en ik. En Miriam kreeg de tweede plaats als Parkstedeling. Miriam en ik waarschuwen de aanwezige burgemeesters en wethouders uit de Parkstad-gemeenten voor de oprukkende vrouwen. We hebben praatjes over girlpower en meidenmacht.De volgende dagen zijn er nieuwjaarsbijeenkomsten van de gemeente en van Buurtgericht Werken. Sommige mensen denken zelfs dat ik Miss Parkstad ben geworden. Maar jongens, dat gaat te ver! Riet de Wit op een catwalk op de Promenade met hoge hakken, diep decollet, een kroontje op en een sjerp om, kunnen jullie echt vergeten. Gelukkig hebben we een Parkstad vol mooiere meiden.Uit veel reacties van leden hoor ik dat onze mensen trots zijn. Trots op wat we bereikt hebben, trots op geweldige verkiezingsuitslagen, trots omdat we een elftal in de gemeenteraad hebben en maar liefst drie wethouders en een loco-burgemeester. En dat is terecht. We zijn groot geworden in de oude mijnwerkersbuurten van de stad. We zijn groot gegroeid en toch dezelfde gebleven: een partij met liefde en respect voor gewone mensen. Ik ben daar maar een klein onderdeeltje van. Dat is het werk van heel veel mensen, in het verleden en nu nog steeds. Daarom deel ik mijn uitverkiezing graag met jullie allemaal.