Heerlen

Ben Tarici, beheerder van het Heerlense SP-huis, activiteitenleider en spil in het praktische werk van de Heerlense SP-afdeling vertelt in een wekelijkse bijdrage over wat er zoal op het SP-huis gebeurde.

Zo, we hebben weer in het centrum van Heerlen gestaan om handtekeningen op te halen. Het aantal opgehaalde handtekeningen is al ruim boven de 10.000 beland, en dt na slechts 1 maand actievoeren!

Ook tijdens de hitte in een niet enorm druk centrumhebben toch 400 handtekeningen opgehaald en leuke gesprekken met de mensen gehad. Je hoort ook ontelbare verhalen van de mensen over wat ze hebben meegemaakt, zoals de weduwen, die lijdzaam hebben moet toezien dat hun mannen ongeneselijk ziek werden en daaraan overleden: Stoflongen! Het is n wond die nooit is dichtgegaan, daarom staan de mensen ook te trappelen om te tekenen. Het valt ook op, dat de echtetegenstanders van de handtekeningen-actie, dat je deze ook nooit hoort over het leed van de gezinnen en de mijnwerkers die zich kapot hebben gewerkt om Nederland te verwarmen. Altijd komt van deze mensen het economische en juridische aspect naar voren, maar nooit het morele aspect.

Enkele dagengeleden,liepik door het centrum, ROODhaalde erhandtekeningen op ivm Irak, zag er goed uit, ze hebben honderden handtekeningen opgehaald, komende dagen staan ze er weer. ROODHeerlen is de Heerlenseafdeling van de SP-jongerenclub!1 januari van dit jaar zagROOD Heerlen het levenslicht, en ze hebben al enkele malen goed van zich laten horen.

Het doetgoed te zien dat deafdeling goed draait! Deze week worden duizenden ouderenkranten in de brievenbus gegooid, n mooie krant trouwens. Over n paar weken delen we weer een krant uit in Heerlen, deze is nu in de maak, ben benieuwd hoe de krant er uit ziet.

Als je zo door Heerlen loopt, dan valt het wel op dat de pleinen steedsmooier en groter worden.Een succes van nu en eerlijk is eerlijk van'vroeger'.Toch zit Heerlen nu overduidelijk in de lift, niet meer 1.000 dingen tegelijk, niet meer alles groot, groter, grootst, maar stap voor stap durven te kiezen.Er wordt goed aan de weg getimmerd door het college, dat hoor je van velen.

Het stations gebied wordt ingrijpend veranderd, dat witte gebouw aan de station, vroeger het grijze doodseHoppenhof, ziet er werkelijk prachtig uit. Er komt een nieuw busstation en het treinstation wordt ingrijpend veranderd. Ook het Patronaat aan de Sittarderweg is prachtig, deze buurt mag best trots zijn op zon mooi gebouw, waar men van alles kan organiseren. In Hoensbroek was anderhalve week geleden een ouderenfestival georganiseerd, het was ook goed weer. Het College is langs de deuren gegaan in Hoensbroek, het grootste stadsdeel van Heerlen. Zelf woon ik in Hoensbroek, tegenover het mooiste en misschien het grootste kasteel (Kasteel Hoensbroek) van Nederland, naast het kasteel is er een prachtige grote vijver: De droomvijver! Het is zekern van de juwelen in Heerlen.

Voor mij is degrootste juweel:het mijnwerkersverleden.De mijnwerkershebben Heerlen gemaakt wat het is, daarom moet ook het mijnwerkersmuseum uitgebreid worden en erkenning voor mijnwerkers en de weduwen. Vooral herinneringen zijn nog over, herinneringen aan noeste arbeid, zware omstandigheden en mooie kameraadschap. Tastbare herinneringen zijn grotendeels uitgewist. Zelfs de naam Oostelijke Mijnstreek is gestolen.

Ik zou nog uren door kunnen gaan met schrijven, maar ik stop. Het is veel te warm, en dat in april!

Vriendelijke groeten,

Ben