Heerlen

SP-raadslid Ger Meesters reist geregeld naar de andere kant van de wereld. Enige tijd geleden verbleef hij in Botswana. Wat, waar en waarom? Ger doet verslag.

Wat heb ik nu precies gedaan in Botswana. Wel, er is een Nederlandse organisatie onder de naam PUM en die staatvoor project uitzending managers. Een instelling die ongeveer 1500 senioren in hun kaartenbak hebben zitten met hun kwaliteiten, merendeels voortkomend uit hun beroep. Allemaal vutters of gepensioneerden uit alle sectoren, medisch, financieel, technisch, agrarisch, horeca, toerisme, noem maar op.

Op het moment dat een bedrijf in een ontwikkelingsland een aanvraag doet voor ondersteuning wordt in de kaartenbak gekeken welke CV voldoet aan de wensen. In mijn geval is dat grotendeels verzekeringen en/of banken. Een assurantiekantoor in Botswana vraagt dus het volgende: hoe kom ik tot meer produktie, doe ik het goed, hoe kan het beter, doe ik het met de juiste mensen, enz. enz. Dit marketing project paste helemaal in mijn straatje, daarom had ik er ook zon trek in. Na ongeveer 14 was ik er mee klaar en komt de eindbespreking, eerst met de directie en dan met het hele personeel. Ook op papier en uiteraard alles in het engels. Een e-mail naar Tineke (red: Ger's vrouw)om nog eens goed naar mijn engels te kijken wordt regelmatig gedaan.

Het doet wel goed als je uit hun evaluatie kunt constateren dat mijn voorstellen helmaal aansluiten bij hun gedachten. Veel zullen ze gaan overnemen en na een jaar kan het zijn dat ik er nog eens naar toe kan om nog te kijken wat er van is gelukt en om evt. nog wat aanvullende voorstellen te doen. Blij ben ik ook om te zien dat de voorheen Engelse eigenaresse het bedrijf verkocht heeft aan een Botswaanse vrouw en niet aan andere buitenlanders, want dat komt naar mijn smaak te veel voor.

De financiering van mijn project komt voor het grootste gedeelte uit overheidsmiddelen (subsidie). Een kleiner gedeelte betaalt de opdrachtgever ter plaatse. Ik word er financieel niet beter van en dat hoeft ook niet. Ik doe weer een ongekende ervaring op, leer andere landen en gewoonten kennen en heb het gevoel dat ik wat voor de mensen kan doen. Natuurlijk heb ik ook nu weer het plan om ook een kind van 6 jaar uit Botswana gedurende de lagere schooltijd de studiekosten te betalen. Ik ga de kostenuit mijn Nepal project halen. Een kind is een kind, mag uit ieder ontwikkelingsland komen. Belangrijk is dat ik mij zelf van de noodzaak ter plekke heb kunnen overtuigen. Het laatste weekend volgt dan de klap op de vuurpijl. Een weekend naar een Game, een safaripark groter dan Nederland. 2 safaris, een op zaterdag van 15.00 tot 20.00 uur en op zondag nog eens in de vroege ochtend. Een belevenis van de eerste orde. Een van ouderdom overleden giraffe die door aasgieren en hyenas wordt opgepeuzeld, leeuwen, tijgers, luipaarden, antilopen, koudous en vele olifanten en nog veel meer diersoorten in de vrije natuur te beleven is adembenemend mooi. Ik heb fotos en ook gefilmd. Later kan ik die wel eens laten zien.3 weken overdag tussen de 35 en 40 graden valt wel niet mee en buiten is geen airco!!

En dan zit het er op. Van uit Botswana via Johannesburg en Zurich naar Amsterdam en Heerlen duurt ongeveer 29 uur. En als straf vind je dan thuis een berg post waar je gelijk weer doorheen moet.