Heerlen

Nieuwbakken Pvda-fractievoorzitter in de 2e Kamer Mariette Hamer gaf eerder aan beter te willen samenwerken met de SP. Waar Wouter Bos in het verleden elke kans liet schieten om tot een links alternatief te komen voor CDA-VVD-beleid, zegt Hamer een andere koers voor te staan.

Jan Marijnissen reageerde door te zeggen dat Hamer dan nog een hele mooi taak te verrichten heeft door haar partijgenoten te overtuigen.

En wat blijkt vandaag. Eurofiel en onbetwist sociaal-liberaal Timmermans laat er geen twijfel over bestaan in een artikel in NRC vandaag. Timmermans acht samenwerking met de SP onmogelijk omdat de SP "vlucht in de schijnoplossing van een socialistische Waterlinie tegen oprukkende globalisering."

De Pvda moet volgens hem samenwerken met CDA of CU, of met GL en D'66. Timmermans hanteert al langere tijd een nieuwe tactiek. Waar de term progressief -zeker in de sociaal-democratie- stond voor het versterken en verbeteren van de positie van alledaagse mannen en vrouwen op de werkvloer en in de buurten, hanteert Timmermans een individualistische en liberale benadering van die term. Het versoepelen van het ontslagrecht bijvoorbeeld. Zijn 'progressieve' vrienden van D'66 en GL zijn daar in elk geval voorstander van. Op die manier is Timmermans afkeer van de SP gemakkelijk verklaarbaar.

Toch blijft zijn eigen onderbouwing voor de grote woorden over de SP achterwege. Niet voor het eerst. En zo kennen we Frans Timmermans weer.

Jammer dat de PvdA zich laat gijzelen door sociaal-liberalen die liever een nieuw paars experiment aangaan dan een echt links alternatief. Een links alternatief waarin hoogstwaarschijnlijk meer PvdA-standpunten verwezenlijkt zouden kunnen worden dan in welke andere samenwerking dan ook.

Diverse PvdA-kopstukken reageren door te zeggen blij te zijn met hun eigen debatpartij. Jammer dat die debatpartij zo moeilijk tot standpunten komt.
Laten we de Mariette Hamers binnen de PvdA veel succes wensen. Bij het vergaren van steun voor een links alternatief voor dit land. En bij het verwijderen van de kleurloosheid van de partij die veroorzaakt wordt door de status quo tussen sociaal-liberalen en sociaal-democraten.