h

Week van Ben

22 september 2010

Week van Ben

Ben Tarici, beheerder van het Heerlense SP-huis, vertelt in een wekelijkse bijdrage wat er zoal in en rond het SP-huis gebeurde.

Afgelopen vrijdagmiddag- morgen hebben we handtekeningen opgehaald in Hoensbroek. De meeste mensen zijn het er mee eens dat de verbouwing van het ziekenhuis in Heerlen door moet gaan. Men is verontwaardigd, wat je veel hoort: als men de banken kan helpen dan moet je zeker de ziekenhuizen helpen. En zo is het!

Heeft u al de petitie getekend? Doe het hier!

Het voeren van discussies is ook iets dat ik leuk vind, mensen willen ook vaak hun ei kwijt. Vaak is dat verhelderend. Ik kom veel bekenden tegen, maar het is juist leuk om met volkomen onbekenden te praten. Je hoort vaak hele verhalen van de mensen, de tijd gaat dan ook snel voorbij.

Mensen hebben het vaak over de aankomende regering, maken zich zorgen, en terecht. Ik had een heel gesprek met een oud-mijnwerker, de man is 80 jaar. Hij vertelde ook hoe hij in de pijler van 1 meter hoog, moest werken. Ondanks de omstandigheden, vertelde hij, was de kameraadschap groot. Dat moest ook wel, omdat je allemaal in het zelfde schuitje zat, zei de man ook nog.

Als zo iemand een verhaal aan het vertellen is, dan blijf je luisteren. Dat is belangrijk, naar de mensen luisteren. Je treft natuurlijk ook mensen die hun eigen problemen op de anderen afschuiven. Dat noem ik domheid! Een zondebok zoeken!

Al met al is het leuk om met de mensen te praten. Contact is zo belangrijk, dat wordt vaak onderschat. De handtekeningenactie gaat verder, deze week gaan we weer bij het ziekenhuis staan.

Ik ga ook wel eens bij Lex Nelissen zitten, die heeft lekkere koffie. Vaak is dat erg gezellig, dan ga ik daar zitten en lees de krant. Hij heeft ook een drukke zaak, binnen en buiten is het vaak vol. Met Lex kun je ook een slag ouwehoeren, het is vaak lachen. Zijn vriendin is ook trouwens ook altijd vriendelijk. Ik ben graag bij Lex!

Paul en Jennifer waren even terug in Nederland, was leuk ze weer te zien want dat is alweer een dik jaar geleden. Ze hadden Oostenrijkse chocolaatjes meegenomen,? deze waren erg lekker?en natuurlijk snel op. Wij nemen straks Hollandse chocolaatjes mee als we naar Oostenrijk gaan. Het bevalt hen goed, in Wenen.

Ik moet zeggen, het zijn leuke gasten, ik kan goed met ze opschieten. Jammer dat zij naar Wenen zijn vertrokken, maar het gaat natuurlijk om hun eigen bestwil. Het was toen natuurlijk ook een aderlating voor ROOD, maar ROOD gaat verder!

Mijn zoon Zilko loopt stage in een vertaalcenrum in centrum van Londen, hij doet vertalingen. Onder andere ondertiteling van documentaires en speelfilms corrigeren. Zijn hobby is films, dat komt goed uit. Ook met mijn zonen kan ik goed opschieten en ik ben blij dat het goed met ze gaat.

Met Nederland gaat het niet goed gezien de politieke ontwikkelingen . De tegenstellingen in de maatschappij zullen groter worden. Ik zeg maar zo: als men de mensen goed doet behandelen en goed betalen, dan krijgt men veel terug. Als men dat niet doet, dan ketst het vroeg of laat keihard terug.

Hartelijke groet,
Ben Tarici

U bent hier