Heerlen

-Duidelijk verlies ten opzichte van 2007
-Winst ten opzichte van 2010
-Beste SP-uitslag bij statenverkiezingen ooit op1 na
-SP stevig geworteld en de grootste in vele Heerlense wijken

Van Rood naar Rechts kopt het Limburgs Dagblad op 4 maart over de uitslag van de statenverkiezingen in Parkstad en Heerlen. Als krantenkop terecht, maar zoals zo vaak bij krantenkoppen is de werkelijkheid veel breder.

De eenmalige piek van de SP van eind 2006/begin 2007 is duidelijk niet herhaald, en ten opzichte van toen heeft de SP dus ook veel stemmen verloren. Van 34,3 % naar 20,6 % is een hard verlies. Even duidelijk is het dat het daarbij voor een groot deel gaat om mensen die in 2007 een 'proteststem' via de SP wilden laten horen, en dat nu via de PVV hebben gedaan.

Het staat vast dat de SP de taak heeft duidelijk te maken dat SP en PVV in feite helemaal niet inwisselbaar zijn. Uiteraard niet vanwege de kern van de PVV, het stelselmatig in de hoek zetten van mensen vanwege hun afkomst, in plaats van het beoordelen van mensen op wat ze doen. Maar zeer zeker ook niet omdat Wilders op het gebied van zorg, sociale voorzieningen en financien nog altijd de harde rechtse VVD-er is die hij vroeger was, die daar keihard het mes in zet. Het sociale gezicht waarmee hij tijdelijk met succes mensen naar zich toe heeft gelokt die eerder SP stemden, is niet meer dan een masker. De vreselijke maatregelen die het door Wilders gesteunde kabinet nu voorbereidt voor de afbraak van bijvoorbeeld Sociale Werkplaatsen en Bijstand spreken boekdelen, maar zijn bij velen nog niet bekend. Dat geldt nu ook al voor het stemgedrag van Wilders in de Tweede Kamer, dat aantoonbaar voortdurend afwijkt van het sociale masker.

Kortom, wie dit rechtse VVD-geluid wil, moet vooral op Wilders stemmen, wie kiest voor een sociaal Heerlen en Nederland heeft bij Wilders echt niets te zoeken.

Maar er is ook een andere kant van de medaille.

Ten opzichte van de Tweede Kamerverkiezingen van juni 2010 (die toen ook een flink verlies lieten zien ten opzichte van dezelfde verkiezingen van 4 jaar eerder), is er een duidelijk positieve ontwikkeling. Zowel omdat de SP weer duidelijk groter geworden is (van 18,3 naar 20,6 %). Maar vooral ook omdat de PVV een grote duikeling naar beneden heeft gemaakt: van 29,1 naar 21,1 %. Het gat tussen PVV en SP was in Heerlen nog maar 158 stemmen (0,5 %).

Ook in vergelijking met alle eerdere verkiezingen voor provinciale staten, waarvoor meestal maar weinig mensen warm lopen, is de uitslag voor de SP in Heerlen prima. Alleen in 2007 was die zoals gezegd beter, maar bijvoorbeeld in 2003 (toen 15 %) en alle eerdere jaren was het stukken minder.

Ook de landelijke vergelijking met de SP-uitslagen elders laat zien dat de SP het in Heerlen eigenlijk heel goed heeft gedaan. Alleen in Boxmeer, de woonplaats van Emile Roemer, en enkele kleinere gemeenten daar om heen heeft het 'Emile Roemer-effect' (waarvoor overigens alle complimenten) tot een hoger SP-percentage geleid. Voor de rest is 20,6 % voor de SP in Heerlen (weer) 1 van de beste resultaten van alle gemeentes in heel Nederland.

En dan nog een nadere blik op de uitslagen in de diverse Heerlense buurten. Die laten zien dat in diverse Heerlense buurten waar de SP traditioneel hoog scoort, de SP de PVV weer duidelijk voorbij gestreefd is. In Meezenbroek (32,7 %), Zeswegen (30,9 %), Schandelen (30,6 %), Grasbroek (29,4 %), Rennemig (28,4 %), Eikenderveld (26,1 %), Molenberg (24,2 %), en diverse andere stembureaus haalde de SP meer stemmen dan de PVV. Met name in de meeste stembureaus in Heerlen Noord en Hoensbroek was de PVV nog groter dan de SP.

Ter vergelijk: op 9 juni 2010 was de PVV in alle Heerlense stembureaus op?1 na (Aarveld) nog groter dan de SP.

Kortom: nog veel werk aan de winkel voor de SP, maar de tendens is weer duidelijk positief.