Heerlen

In het Gouvernement van Maastricht vond vandaag een SP congres plaats over het EU-verdrag wat 25 jaar geleden in Maastricht getekend werd. Dit verdrag had verregaande gevolgen voor de samenwerking in Europa en, hoewel de gedachte een verbindende leek te zijn, laat de praktijk ervan zien dat ook hier de marktwerking en het nastreven van uniforme regelgeving een forse uitholling van solidariteit en sociale stelsels in de Europese lidstaten tot gevolg had.

Dat de SP dit al voor de ondertekening van het verdrag door had en zich hiertegen verzette, werd bevestigd door de huldiging van Riet en Jan de Wit en Peter van Zutphen. Zij waren eind 1991 en begin 1992 flink actief in het organiseren en kenbaar maken van kritische geluiden tegen het verdrag en de gevolgen ervan.

Op het congres spraken Andrej Hunko (lid van de Bundestag voor Die Linke),  Marc Botenga (woordvoerder Europa voor de PVDA in Belgie) en Catarina Martins (partijleidster van het Bloco de Esquerda in Portugal) over de directe gevolgen van Europa voor de verschillende deelstaten en over de onrechtvaardige effecten van de regelgeving. Deze blijkt eerder de ongelijkheid tussen de landen in noord- en zuid Europa te vergroten dan dat ze leidt tot een meer gelijkwaardige, sociale samenleving in heel Europa.

Vooral het betoog van mevr. Martins sprak veel van de aanwezigen aan. Ze gaf daarin klinkende voorbeelden van de kwalijke effecten van de Europese regelgeving voor inwoners van haar land. Zo blijken de minimum lonen er nog steeds dramatisch laag, de pensioenen amper te leiden tot een gewenste levensstandaard voor de ouderen en heeft de jeugd er geen toekomst omdat er voor hen geen banen te vinden noch opleidingen om te volgen zijn. Curieus genoeg zijn die opleidingen er wel mits de jonge Portugezen deze in het buitenland gaan volgen.

Na deze praktijkvoorbeelden was het aan drie wetenschappers om hun visie op de samenwerking binnen Europa te geven. Opvallend daarbij was het gedeelde pleidooi om eerder te zoeken naar verbinding en deze vooral van onderop in gang te zetten. Een bekend geluid binnen de SP: de buurt als basis voor een solidaire samenleving waar mensen wat voor elkaar willen en kunnen betekenen.

Het congres werd afgesloten door Emile Roemer. Hij bevestigde dat Europese samenwerking iets is wat vanuit de basis dient te worden opgebouwd. En helemaal nu de bezuinigingen bij ons en in veel landen om ons heen forse gaten in de sociale voorzieningen hebben geslagen. Hij pleitte voor een duidelijke investeringsagenda waarin de SP-kernwaarden van gelijkwaardigheid, solidariteit en de menselijke maat leidend worden.