Minister Schippers wil de deur op een kier zetten om van de ambulancezorg een markt te maken. Ze wil buitenlandse en commerciële partijen in de Nederlandse ambulancezorg toelaten en de functie van ambulanceverpleegkundige uithollen.
Naar verwachting wordt op er op dinsdag 23 mei in de Tweede Kamer gesproken over de toekomst van de ambulancezorg. Het gaat dan over de verlenging en wijziging van de Tijdelijke wet ambulancezorg. Hiermee wordt onder andere de functie ambulanceverpleegkundige veranderd naar ambulanceprofessional. Er staat echter meer op het spel: moet de ambulancezorg worden overgelaten aan de markt, of is het een taak van de overheid?
Uit onderzoek van de SP onder ambulancemedewerkers blijkt dat driekwart wil dat ambulancezorg een publieke overheidstaak is, net zoals politie en brandweer. Een goede reden voor SP raadsleden Hannie Vaessen, Jan Kusters en Dominique Ducornez om de ambulancepost van Heerlen te bezoeken met taart om de aanwezige medewerkers een hart onder de riem te steken en om te informeren naar hoe zij tegenover de plannen van Schippers aankijken.
Al snel blijkt dat zij niet warm lopen voor plannen om vers opgeleide ambulanceprofessionals op de ambulances in te zetten. Ambulanceverpleegkundige is nu een functie die door ervaren verpleegkundigen uitgevoerd wordt. Deze ervaring reikt verder dan de vakinhoudelijke kant. Als ambulanceverpleegkundige moet je vaak stevig in je schoenen staan en daarvoor is ook inschattingsvermogen op basis van levenservaring en mensenkennis van belang. Dat heb je niet zo maar als je vers van school komt: "en dat gaat verder dan een aap een kunstje leren", zo stelt 1 van hen tijdens het gesprek. De aanwezigen maken zich ook zorgen over zaken als de aanrij tijden. Zoals ambulancezorg nu georganiseerd is, worden de afgesproken normen met betrekking tot het aanrijden van de ambulances doorgaans wel gehaald. Toch wringt ook hier een schoen. Het maakt namelijk nogal wat uit voor iemand met een hartstilstand of de ambulancemedewerkers na 6 of na 3 minuten ter plekke zijn. 3 minuten kunnen dan bepalend zijn voor leven of dood. Daarnaast wordt er momenteel op veel plekken in de regio aan de weg gewerkt. Dat heeft gevolgen voor ambulances omdat ze hierdoor op veel plekken oponthoud kennen.
Tot slot wordt gesteld dat de verregaande specialisatie en verdeling van werk over de verschillende ziekenhuizen ertoe leidt dat ambulances meer tijd onderweg zijn om patienten naar een specifiek ziekenhuis te brengen. Dat levert soms langere ritten en langere wachttijden op. Dat is vaak onwenselijk.
Kortom: laat je de markt los op de ambulancezorg en veranderen de functie van en de eisen aan de medewerkers op de ambulances, dan lopen we het risico dat ambulancezorg, een belangrijk onderdeel van goede zorg in Nederland, behoorlijk uitgehold wordt. Dat is onwenselijk en leidt in de praktijk tot situaties die levensbedreigend kunnen zijn.
