Heerlen

Vorig jaar was SP-leider Jan Marijnissen drie maanden uit de running vanwege een hernia. Vanuit zijn ziekbed hield hij via zijn weblog iedereen op de hoogte. Minder ruchtbaarheid gaf hij aan een hartaanval dit voorjaar.

Het partijcongres van de Socialistische Partij koos Jan Marijnissen onlangs tot lijsttrekker, met de te verwachten, overweldigende meerderheid. Voor hem tellen niet alleen de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november. Hij kijkt al vooruit naar 2010.

We hoorden dat u hartproblemen heeft gehad. Ik ben gedotterd in april, lang na mijn herniaoperatie in 2005.

Was dat vanwege een hartaanval? Ik kreeg s ochtends een toeval. Pijn in de borst en de armen. Het begon om zes uur. Ik ging naar beneden, de krant lezen. Na een uur was de pijn gezakt en ging ik weer naar bed. Maar binnen de kortste keren was het terug. Toen heb ik mijn vrouw wakker gemaakt. De dokter kwam erbij en ik moest meteen naar het ziekenhuis. Om elf uur was ik al gedotterd. Op zon scherm kon ik zien dat een propje in de hartspier werd doorgeprikt. Dan zie je het weer netjes doorbloeden. Het was niet zo ernstig. Ik heb er niets aan overgehouden. Sommige mensen hebben de pech dat het gebeurt bij een ader aan de voorkant van het hart. Bij mij was het aan de achterkant. Dat schijnt niet zo erg te zijn. Ik heb dus ook geen revalidatie gehad. Een paar dagen later was ik weer gewoon aan de gang.

Staat u nu onder controle? Een halfjaar daarna ben ik nog eens geweest en volgend jaar moet ik weer terug. Ik moet wel medicijnen slikken.

Heeft het gevolgen voor uw functioneren? Ja, ik voel me stukken beter. Ik ben er beter uitgekomen dan ik erin ging. De hartspier heeft geen schade opgelopen, doordat ze er zo snel bij waren. De schade was nihil. Omdat ik nu die medicatie heb, zei de specialist ook: Meneer Marijnissen, u zult zich beter gaan voelen. Dat klopt ook wel.

Waarom heeft u dat nooit verteld? Moet je dat allemaal wereldkundig maken? Over mijn hernia gebeurde dat wel, maar ik ben er toen twee, drie maanden uit geweest. Ik zou de campagne rond de Europese grondwet doen. Dit was een kwestie van twee, drie dagen.

Over naar de verkiezingen. Mocht de SP gaan regeren, wat zijn dan de harde punten? Die zijn heel voorspelbaar. Verkleining van de inkomensverschillen. We gaan echt iets doen aan de armoede. De situatie in de zorg en onderwijs moet fundamenteel verbeteren. Dat zijn keiharde voorwaarden. In die zin is het CDA nu een heel moeilijke partner, omdat die zich in de recente geschiedenis heeft ontpopt als adjudant van de VVD.

Terwijl de linkse samenwerking toch niet van de grond komt. Wouter Bos laat duidelijk de mogelijkheid van samenwerking met CDA en VVD open. Het momentum voor links lag in het najaar van 2004. Dat is verloren gegaan door tactische fouten, zoals van de PvdA over de AOW, en omdat links niets te bieden had. Nu krijgen we een brij in het midden en Balkenende-IV, of Bos-I, of Paars-III.

Heeft u de hoop op een linkse meerderheid laten varen? Als het zo doorgaat wel. Dat bewijzen de peilingen. Daar moeten we reel in zijn. Ik vind echt dat Bos te weinig lef getoond heeft.

Hoe voorkomt u een herhaling van 2003, toen de peilingen gunstig waren maar de uitslag tegenviel? Daar hoef ik niet zoveel voor te doen. Veel mensen hebben in 2003 te elfder ure op de PvdA gestemd, maar ze hebben daar al drie jaar spijt van.

Er is een zekere overeenkomst tussen u en Balkenende. Oneerbiedig gezegd bent u beiden geneigd te moraliseren. Waarden en normen zijn als het weer. Je kunt het goed of slecht vinden, het is er altijd. De linkse kerk heeft dat veel te lang ontkend. Overigens heeft Balkenende er niets van gebakken. Hij reduceert het tot: fatsoen moet je doen. Maar hoe fatsoenlijk is dit kabinet geweest? Hoe zit het met rentmeesterschap, barmhartigheid, met rechtvaardigheid?

Is het niet curieus dat de SP het CDA vastpint op christelijke waarden? Dat doe ik niet als christen. Ik vraag uit intellectuele belangstelling: hoe rijmt u de behandeling van 26.000 uitgeprocedeerde asielzoekers met barmhartigheid? Ik hou het CDA aan zijn uitgangspunten.

Neemt de SP zelf nu afscheid van radicale standpunten? Het vermeende opschuiven van de SP is heel betrekkelijk. Neem bijvoorbeeld het feit dat we niet langer een republiek nastreven in ons programma. De afgelopen tien jaar hebben we drie keer een debat over het koninklijk huis aangevraagd. Zijn wij ontevreden over de manier waarop Beatrix ons in het buitenland vertegenwoordigt? Mmm ja. Vinden wij dat Willem-Alexander en Mxima een risico vormen voor het land? Nee. 93 procent van de bevolking wil het koninklijk huis handhaven. Is het een breekpunt bij de formatie als we wel andere dingen binnenhalen? Dat zullen de kiezers ons niet in dank afnemen. Het gaat om een politiek totaal irrelevant standpunt. Het vervreemdt mensen van ons en het is niet in vier jaar te realiseren.

U had er last van? Natuurlijk! Ik heb Willeke Alberti nu wel weten over te halen SP te stemmen, door te zeggen dat het koninklijk huis mag blijven.

Bron: LD