h

Week van Ben

15 april 2008

Week van Ben

Ben Tarici, beheerder van het Heerlense SP-huis, activiteitenleider en spil in het praktische werk van de Heerlense SP-afdeling vertelt in een wekelijkse bijdrage over wat er zoal op het SP-huis gebeurde.

Beste lezers, hier ben ik weer!

Afgelopen zaterdag hebben we met zeker 20 man de wijk molenberg bezocht. Raadsleden, wethouders en bestuursleden hebben de tribune persoonlijk afgeleverd.

Dat is een mooie gelegenheid om met de bewoners te praten en zij met ons natuurlijk. Een aantal sp-ers heeft bij het winkelcentrum van molenberg kaarten laten invullen ivm het thuiszorgprobleem. Honderden kaarten zijn ingevuld, we gaan er mee verder de komende weken. Iedere maand pakken we met z'n allen een wijk in Heerlen zoals wij dat in de molenberg hebben gedaan.

Contact met de bewoners is zo belangrijk, zeker in de huidige tijd, waar een groot deel van de politiek de gewone mensen in de steek laat. Het zag er super uit met al die sp-ers, daar mogen wij best trots op zijn, vinden jullie niet? De gesprekken met de mensen zijn leuk, je hoort van alles, de mensen vinden het ook fijn om te kunnen praten over hun wijk.

Het directe contact met de mensen is van onschatbare waarde, velen beseffen dat niet. Doet mij ook denken aan vroeger, toen gingen wij systematisch met de tribune heel Heerlen af, we verkochten op een avond wel dertig tot veertig tribunes. Zo is de sp ook groot geworden in Heerlen, maar we moeten groot blijven, zoals jullie weten de verkiezingscampagne is al begonnen. Andere partijen doen zich mooi voor als je met ze praat, ondertussen maken ze de sp zwart in de wandelgangen en andere omgevingen. Ik noem deze de keurige a-socialen! Maar ja, met dat bijltje hakken zij al jaren, maar wij gaan de wijken in en doen waar we sterk in zijn: mensen organiseren, dat is het beste antwoord.

Als je ziet hoe zij met Riet zijn omgegaan: schande! Eerst schelden op haar, dan een pluim geven.

Wat nog meer een schande is: het is triest, dat er weer van die mooie beelden zijn vernield in het centrum. Voor straf zou de gemeente de daders de stukken moeten laten aanlijmen, vind ik. Maar ja, de gemeente kan dat niet bepalen....

Binnenkort begint de zaterdagmarkt in Heerlen, volgens mij wordt het gezellig. Heerlen zit in de goede richting. Met de culturele activiteiten gaat het ook goed, dat hoor je van veel mensen.

Als ik door een oude wijk loopt, dan moet ik terug denken aan vroeger. Zelf heb ik ook in een oude wijk gewoond, Lotbroek, in Hoensbroek, toen zelfstandig, alleen in de straat waar wij woonde, daar woonde wel 10 nationaliteiten, dat kwam door de mijnen. Vele kwamen uit Oost-Europa zoals mijn overleden vader, hij werkte zoals velen in de mijnen. Ik kan mij nog herinneren dat wij naast een Rus woonde, deze man had een pruimenboom, maar de takken hingen over de heg, mijn broers en ik, pikten altijd pruimen van de bomen af, toen had je nog open tuinen, dus dat ging gemakkelijk. De Rus kon vreselijk schelden, maar wij verstonden hem bijna niet, op een bepaald moment zaagde hij de takken af, maar de pruimen smaakten heerlijk.

Voor de rest konden wij goed opschieten met die man en de andere nationaliteiten, deze hadden ook allemaal werk. Wij hadden ook een snoepwinkel, ik hielp mijn moeder altijd mee, mijn 4 broers waren altijd weg, 1 broer is een paar jaar geleden overleden, en mijn 2 zusters hielpen mee in de huishouding. Later werd mijn moeder erg ziek, mijn vader was al overleden aan stoflongen, wat heeft die man hard gewerkt in de mijnen . Daarna is ons hele gezin uitelkaar gevallen, dat was een beroerde tijd. Mijn overleden moeder en vader hebben zich bijna letterlijk doodgewerkt. Gelukkig hadden zij een hele goede naam in de buurt, voor iedereen stonden zij klaar en voor iedereen een goed oor.Dat laat zien hoe sterk de samenhang in de wijken was en soms ook nog is. Dat laat ook zien dat 'onze' cultuur een mix is van allerlei culturen. Sommigen doen alsof ONZE cultuur iets is van witte oer-hollandse mensen. De geschiedenis van onze buurten laat zien dat dat 'kwatsj' is.De socialistische groeten,

Ben Tarici

U bent hier