Heerlen

Column Riet de Wit, April 2009

Ambtenaren van de afdeling Openbare Orde en Veiligheid in Heerlen haalden een 1 april-grap uit. Zij stuurden een bericht naar collegas waarin zij aankondigden - in de strijd tegen overlast - een sportvliegtuigje in te zetten. Het zou opstijgen van het Bekkerveld, over onze buurten vliegen, probleemgebieden opsporen en in de gaten houden. Voorwaarde was dat er een ambtenaar naast de piloot zou zitten om kaart te lezen. Je kon je aanmelden!

Ja, er waren ambtenaren die er in trapten!
Overlast is natuurlijk ook een moeilijk probleem. Vaak doen mensen het elkaar aan. Je kunt in geen buurt komen of mensen klagen over hondenpoep en hard rijden. Maar het komt natuurlijk ook regelmatig voor dat overlast als bedreigend wordt ervaren of ronduit bedreigend is. Vooral jongerenoverlast is een probleem. Het antwoord op die overlast is niet gemakkelijk. Vaak gaat het ook om een veelheid van factoren. Nogal eens loopt het al fout op jonge leeftijd. Dan zie je kinderen met ernstige achterstanden en gedragsproblemen. En dt terwijl je elk kind zo graag een zorgeloos en vrolijk leven gunt.

Gelukkig gebeuren er ook veel leuke dingen. Zo was ik afgelopen vrijdagmorgen, samen met 10 mensen van verschillende organisaties, op het paasontbijt van de Paulusschool in de Passart. Wij grote mensen mochten eerst de kinderen voorlezen. Daarna zaten we in de aula met zn allen aan gezellig gedekte tafels achter broodjes en vrolijke paaseieren. Nou vindt u dat misschien niet zo bijzonder? Maar dat was het wel. We zaten daar met zn tienen omdat er samen met buurtbewoners van de Passart afgelopen jaar hl hard gewerkt is om de buurt te verbeteren. En omdat we geweldig respect hebben voor wat het schoolteam presteert voor de kinderen in de buurt. Het ging niet zo goed met de school. Maar met vereende krachten is er aan gewerkt. En nu is een bijna ten dode opgeschreven school in n jaar tijd een veilige en boeiende plek geworden met aandacht voor elk kind. En dat is gn zacht eitje!