Heerlen

In de krant en op tv verschenen berichten over de kwestie Ten Einde Raad. Hoe zit die kwestie in elkaar en hoe verliep de raadsvergadering?

Dinsdag sprak de Heerlense gemeenteraad over de kwestie Ten Einde Raad.
Die kwestie komt op het volgende neer: in 2005 werd, onder auspicien van toenmalig CDA-wethouder Hol, een bijstandsgerechtigde vanuit de gemeente naar reintegratiebedrijf Maecon gestuurd. Maecon bracht de bijstandsgerechtigde bij een Heerlense ondernemer onder. Daar liep de betreffende persoon stage. De Arbeidsinspectie legde de werkgever een forse boete op vanwege het ontbreken van een werkvergunning. Juridisch bleken de werkgever en Maecon verantwoordelijk en niet de gemeente. Ondanks dat de gemeente juridisch niet verantwoordelijk was en de Arbeidsinspectie zelfs oordeelde dat de gemeente geen belanghebbende was, deed de gemeente vanuit moreel opzicht een voorstel om tegemoet te komen aan de werkgever in deze lastige situatie. De werkgever mocht met de gemeente-advocaat procederen tegen de boete en een loonkostensubsidie ontvangen voor 1 jaar.

De werkgever weigerde het voorstel en stapte naar de krant. Daarna bleef het stil, en uiteindelijk liet de werkgever ook de mogelijkheid tot beroep bij de Arbeidsinspectie verlopen (waarvoor de gemeente eerder reeds had voorgesteld haar gemeenteadvocaat namens de werkgever te laten procederen). Totdat eind 2007 de Telegraaf zogenaamd een interview met wethouder de Wit wilde over het Mijnwaterproject, was er niets in de kwestie gewijzigd. In de kamer van wethouder de Wit bleek uiteindelijk niet de Telegraaf aanwezig te zijn maar- onder valse voorwendselen- een cameraploeg van het NCRV-programma Ten Einde Raad dat het stadsbestuur onder druk van een negatieve uitzending tot grote betalingen wilde dwingen. Toch sprak wethouder de Wit ruim een uur met de werkgever en het programma. De werkgever ontkende in dat gesprek zelfs ooit een aanbod gekregen te hebben, begin deze week beaamde de werkgever alsnog via een brief een voorstel gekregen en afgewezen te hebben. Het tv-programma en de werkgever wilden niets anders dan het volle pond van een gemeente die in feite al meer had voorgesteld dan zij juridisch had hoeven doen. De uitzending- met verborgen camerabeelden- verscheen op tv en bleek een combinatie van suggestieve opmerkingen en beelden.

Treurige motie
Een klein deel van de raad gebruikte die incidentele kwestie en tv-uitzending om met modder te gooien naar het stadsbestuur. Dat zou niet bereikbaar zijn voor ondernemers, terwijl recentelijk de resultaten van een onderzoek naar de ervaring van Heerlense ondernemers met de gemeente juist een zeer positief oordeel hadden laten zien. Waar het handelen van het tv-programma en de afwijzende opstelling van de werkgever door de meerderheid van de raad aan de orde werd gesteld, koos de oppositie voor een andere koers. Door de oppositie werd zelfs een Motie van Treurnis (een negatief politiek oordeel over het functioneren van het College) ingediend die uiteindelijk ingetrokken werd. In de wandelgangen werd zelfs door oppositieleden vol plezier gesproken over de 'sloop van de Wit'. Een schaamteloze en inhoudsloze vertoning.

Politieke aanval
SP-fractievoorzitter Ron Meyer: "Wat is hier aan de hand? De gemeente doet meer dan zij formeel hoeft en wordt vervolgens door een tv-programma gechanteerd. Dit College probeert een fout uit het verleden, waarvoor de gemeente juridisch niet eens verantwoordelijk is, netjes en in alle redelijkheid op te lossen en krijgt stank voor dank. Een deel van de raad wil er zelfs een politiek slaatje uit slaan. Dat is politiek meeliften op een suggestieve aanval op ons stadsbestuur. Het is vorm van moddergooien met als gedachte dat ongeacht hoe hard je poetst er altijd wel wat modder blijft hangen. Het is een politieke aanval zonder enige inhoudelijke onderbouwing. Een deel van de raad gedraagt zich bovendien enorm hypocriet. Niemand sprak in het afgelopen half jaar over de kwestie. Ook niet naar aanleiding van het eerdere krantenartikel. Enkele weken geleden verscheen een tv-programma en plots wordt er aan de stoelpoten van het stadsbestuur gezaagd. Gezien alle informatie zou de raad zich unaniem tegen het plak- en knipwerk van de NCRV moeten keren. De houding van een klein deel van de raad toont het tegenovergestelde. Dat deel stookt het vuurtje verder aan en dat heeft niets met oprechte en eerlijke politiek te maken.
Een deel van de raad maakt de weg vrij voor chantage van ons stadsbestuur. In feite zegt een deel van de raad tegen iedereen die een procedure verliest: kom met een cameraploeg en je kunt alsnog je gelijk halen. Dat is diep triest!"

Ook PvdA-fratievoorzitter Barry Braeken liet zich in kritische woorden uit over het politieke spel: "Wat pas echt treurig is, is de motie van treurnis". Wiel Gouders van de Ouderenpartij sprak vol verbazing: "Niemand in deze raad maakte veel ophef over de kwestie, en dan verschijnt er een tv-programma en laten sommigen zich leiden door opportunisme."
Ook uit de oppositie kwam steun voor het College. De Stadspartij Heerlen vond een politiek oordeel 'veel en veel te voorbarig'.

CDA, Groenlinks en Leefbaar Heerlen trokken de motie uiteindelijk in en spraken zelfs lof uit voor de manier waarop het College antwoord gegeven had. Het College had echter helemaal niets nieuws gezegd. Wel was duidelijk geworden dat er absoluut geen meerderheid van de raad te vinden was die de motie zou steunen en dus hadden de indieners een reden nodig de motie in te trekken. "Van een motie aan je broek naar een pluim op je hoed. Het kan niet gekker worden!" sprak SP-fractievoorzitter Ron Meyer.